پرنده دل شکسته

با عشق تقدیم به تمامی مادران سرزمینم :

ای پرنده زیبا , به راستی تو لایق بهار بودی.
لایق پر شکوه ترین شکوه درختان و شکوفه های باغ های گیلاس و  آری این  چنین است حکایت همیشگی خستگان و دل شکستگان عالم ; چراکه اکنون نسیبت چیزی جز آذر ماه و یک قفس کنار پنجره ای رو به بیابانی بی آب و علف نشده و به راستی ستایش کردن داره نفیر صدایت .. مادر تمام زخم ها ..
برایم از دلسوزی هایت گفتی و من چه ظالمانه "زخم زبان زن" خطابت کردم و باز چه مهربان بودی دست هایی که سفره مهرت را برایم گشود.
من هم از شعار های احساسی بیزارترینم اما نام تو با احساس عجین شده مثل پر های نازک پشت قفست که با پرواز عجین شده.

---

برای مشاهده ادامه نوشتار لطفا به ادامه مطلب رجوع نمایید.